หอผู้ป่วยวิกฤติ หรือ ICU เป็นที่ดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะวิกฤต ผู้ป่วยส่วนใหญ่ต้องใส่ท่อช่วยหายใจ  ไม่รู้สึกตัว หรือรู้สึกตัวแต่แขนขาอ่อนแรง บางคนรู้สึกตัวดีแต่มีความเสี่ยงต่อการดึงท่อช่วยหายใจจึงจำเป็นต้องผูกมัดมือไว้ ในขณะที่ใส่ท่อช่วยหายใจ พูดไม่ได้ ถูกมัดมือไว้ หรือแขนอ่อนแรงมีแรงยกแค่เล็กน้อย เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาเหล่านั้นเกิดความไม่สุขสบาย หรือต้องการให้เราช่วยเหลือเขาในขณะนั้นได้อย่างไร

          วันหนึ่ง มีผู้ป่วยมะเร็งปอด มาด้วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ ใส่ท่อช่วยหายใจ แต่ผู้ป่วยรู้สึกตัวดี  หลังต่อเครื่องช่วยหายใจหายใจสัมพันธ์กับเครื่องดี อาการเหนื่อยลดลง ผู้ป่วยมีสีหน้าวิตกกังวลอยู่ตลอดเวลาพยาบาลจึงถามผู้ป่วยว่า คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะถึงทำสีหน้าเครียดอยู่ตลอด ผู้ป่วยใส่ท่อช่วยหายใจพูดไม่ได้จึงเอากระดาษปากกาให้ผู้ป่วยเขียน ผู้ป่วยเขียนว่าเป็นห่วงภรรยา ภรรยากำลังท้อง พยาบาลเห็นเช่นนั้นจึงพูดให้กำลังใจและจะโทรแจ้งอาการให้ภรรยาทราบ และให้ภรรยาเข้ามาเยี่ยมได้ ผู้ป่วยพยักหน้ารับทราบแต่ยังมีสีหน้าวิตกกังวล และเขียนลงในกระดาษว่า ผมจะเรียกพยาบาลได้อย่างไร พยาบาลจึงตอบว่าคุณยกมือเรียกพยาบาลได้ตลอดเลยค่ะ ผู้ป่วยเขียนต่ออีกว่าบางทีพยาบาลยุ่งอาจมองไม่เห็นผม พยาบาลยิ้มให้ผู้ป่วยและตอบผู้ป่วยไปว่า พยาบาลจะคอยมองคุณอยู่ตลอดนะคะ แล้วกลับมานั่งคิดตามที่ผู้ป่วยบอก เตียงเราไม่มีปุ่มกดเรียกพยาบาลก็จริงนะ ผู้ป่วยบางคนที่ถูกผูกมัดมือไว้ หรือแขนไม่ค่อยมีแรง เวลาที่เขาไม่สุขสบาย เขาจะเรียกเราได้อย่างไร จะแจ้งหัวหน้าให้เสนอเรื่องทำปุ่มกดกว่าเรื่องจะผ่านการพิจารณาก็คงนาน และค่าใช้จ่ายอาจสูงเกินไป จึงคิดว่าจะหาอุปกรณ์ที่จะมาใช้เพื่อให้ผู้ป่วยกดเรียกได้ บังเอิญเห็นในไลฟ์ขายเสื้อผ้าแม่ค้าชอบกดกระดิ่ง    กริ๊ง กริ๊ง เรียกลูกค้า จึงคิดว่าอันนี้น่าจะใช้ได้ เค้าซื้อกันที่ไหน จึงปรึกษาเจ้าหน้าที่ในตึก น้องบอกร้านขายของ 20 บาท น่าจะมีนะคะ น้องเลยไปหาซื้อให้มีขายจริงๆขอบคุณน้องที่น่ารัก จึงนำกระดิ่งมาผูกติดกับที่กั้นข้างเตียง และบอกผู้ป่วยว่า เวลาต้องการเรียกพยาบาลให้กดกริ่งนี้นะคะ พยาบาลจะได้รีบมาดูคุณ ผู้ป่วยยิ้มขณะที่ยังใส่ท่อช่วยหายใจ และมันก็ได้ใช้งานจริงๆ ผู้ป่วยกดกริ่ง บอกปวดหลังอยากพลิกตัว อยากไขเตียงลุกนั่ง   ช่วยดูดน้ำลายในปาก หิวข้าว และอีกมากมาย ดูสีหน้าผู้ป่วยมีความสุขมากขึ้น สีหน้าวิตกกังวลค่อยๆหายไป

          ถึงวันที่ผู้ป่วยถอดท่อช่วยหายใจออกได้ ผู้ป่วยขอบคุณที่ดูแลเค้าเป็นอย่างดี เค้าบอกว่าชอบกริ่งที่พยาบาลทำให้มาก เราได้ยินแล้วก็รู้สึกหัวใจพองโตเลยทีเดียว จึงยิ้มแล้วตอบกลับไปว่า เป็นเพราะคุณถามว่าจะเรียกพยาบาลได้อย่างไร ทำให้พยาบาลได้คิดทำกริ่งนี้ขึ้นมา และกริ่งนี้จะได้ใช้เป็นประโยชน์ กับผู้ป่วยคนอื่นต่อไปด้วย ผู้ป่วยยิ้มตอบ การทำอะไรให้ผู้อื่นด้วยใจ มันทำให้หัวใจเราพองโตได้โดยไม่รู้ตัวเลยจริงๆ มันอาจเป็นความสุขเล็กๆในเส้นทางการทำงานของวิชาชีพนี้ วิชาชีพพยาบาลที่ฉันรัก
                                                                                                                                                     
ผู้เขียน กนกนารถ สุขศรีเนตร์
พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ